شرایط سنی برای غربالگری شنوایی:
امروزه با توجه به پیشرفتهای صورت گرفته در تکنولوژی های پزشکی، امکان تستینگ شنوایی نوزادان از روز اول تولد، فراهم گردیده است. در حال حاضر در اکثر بیمارستانهای کشور، بویژه در شهرهای بزرگ، در روز اول تولد تست OAE از نوزاد انجام شده و موارد مشکوک به کم شنوایی مشخص می گردد. در کل ارزیابی شنوایی نوزاد با یک مجموعه تست قابل انجام می باشد و تستینگ روز اول در بیمارستان محل تولد، فقط جزئی از این روال است و به تنهایی برای اطمینان از سلامت شنوایی نوزاد، کافی نمی باشد. درواقع با تست OAE سلامت عملکرد حون گوش بررسی می گردد لیکن برای اطمینان از سلامت کل سیستم شنوایی، انجام تست ABR پس از پایان سه ماهگی، ضروری است. هنگامی که این دو تست در کنار هم انجام شد و پاسخ نرمال ثبت شد، با اطمینان بالایی می توان سلامت شنوایی نوزاد را تایید نمود. در پایین، شمایی کلی از برنامه غربالگری شنوایی نوزادان را می بینید:
• انجام تست OAE غربالگری در هفته اول تولد.
• انجام تست OAE غربالگری و کلینیکال پس از ماه اول تولد
• انجام تستهای OAE و ABR به صورت کلینیکال پس از 3 ماهگی
• پس از اتمام این روند، در صورت نیاز به انجام تستهای تکمیل تر و ادامه تستینگ شنوایی، مشاورات لازم توسط ادیولوژیستهای مجرب ما به خانواده ارائه خواهد شد.
در برخی موارد و به علت وجود برخی علائم، نیاز است که تست های شنوایی در ماههای بعدی و در فواصل مشخص تکرار گردند. در صورت نیاز، اینگونه موارد را ادیولوژیستی که تستینگ شنوایی نوزاد شما را انجام داده است، به شما توضیح خواهند داد.

شرایط آمادگی برای انواع تستهای غربالگری شنوایی نوزادان:
تست OAE:
این تست به علت پاسخ دهی سریع و قابل اعتماد، در روال تستینگ شنوایی نوزادان قرار گرفته است. برای انجام این تست نیاز به خواب نوزاد نبوده و تنها با آرامش نوزاد قابل انجام می باشد. اگر نوزاد شما برای مدتی کوتاه (حدود 10 دقیقه) آرامش داشته باشد، این تست به راحتی و با پاسخ های واضح، انجام خواد شد.
تست ABR:
برعکس تست قبلی، این تست به زمان بیشتری برای پاسخ دهی نیاز دارد و حداقل حدود 30 دقیقه زمان خواهد برد. برای اطمینان از صحت پاسخ های این تست، نیاز است که نوزاد شما خواب باشد. در این تست پاسخهای عصب شنوایی با ارائه محرک شنیداری به گوش، در حال ثبت می باشد و هر بار تکان خوردن نوزاد، یک آرتیفکت (پاسخ اشتباه) محسوب شده و ثبت نتیجه نهایی را به تعویق می اندازد. پس حتما زمان خواب کودک را برای خوابیدن در طول انجام این تست، تنظیم نمایید.
مساله دیگر، تسهیل در امر ثبت پاسخ ها می باشد. منظور فراهم کردن شرایطی است که الکترودهای وصل شده به صورت کودک، بتوانند راحتتر با لایه های زیرین پوست ارتباط الکتریکی برقرار نمایند. شما این کار را به راحتی با استحمام کودک یک ساعت قبل از انجام تست ABR می توانید انجام دهید. زیرا به هنگام استحمام، چربی های روی پوست از بین رفته و ارتباط الکتریکی برای انجام تست، تیهسل می گردد. از طرفی دیگر نیز استحمام نوزاد قبل از تست سبب می گردد که کودک در حین انجام تست راحتتر و بهتر بخوابد.
برخی نوزادان به دلایلی به راحتی در حین انجام تست نمی خوابند که در اینگونه موارد باید با م پزشک متخصص اطفال، یک داروی خواب آور مناسب برای کودک تجویز گردد. لازم به ذکر است که به این دلیل که این تست از مراکز اولیه عصب شنوایی پاسخ را دریافت می کند، استفاده از داروهای خواب آور، هیچ تاثیری در پاسخ تست نداشته و تست ABR قابلیت اعتماد بسیار بالایی دارد.

تاریخچه غربالگری شنوایی نوزادان:
غربالگری شنوایی جمعیتی در کودکان مدرسه رودر وسعت بالا از سال 1927 در ایالات متحده امریکا انجام شده است (داونز، 2000). غربال شنوایی در اطفال به روندی در حال تحول و توسعه مستمر طی 20 سال اخیر بدل شده است (گراول، 2000). امروزه غربال شنوایی فراگیر نوزادان (UNHS)، تقریبا در سراسر ایالات متحده امریکا نجام می گردد و در سال 1999 بیانیه مشترکی در اروپا در مورد غربالگری شنوایی نوزادان منعقد گردیده است. در این بیانیه تصریح می گردد که UNHS کم هزینه ترین و در عین حال اثربخش ترین برنامه محسوب می شود. پیشرفت های فن آوری نوین نیز به بسط و گسترش روشهای غربال در دوران طفولیت و نوزادی کمک بسیار شایانی نموده است (لوتمن، 2000).
اجرای این قبیل برنامه های غربال در دل خود به چیزی فراتر از غربال شنوایی نیاز داشته و نیازمند رویکردهای جامعی می باشند. این برنامه به سیستم منسجمی که به نام UNHS معروف است نیاز دارد. این روند در واقع انتقال بی سر و صدا و نامحسوس نوزاد و خانواده او در فرآیند غربال، تشخیص افت شنوایی، تشخیص طبی افت شنوایی و اختلالات مرتبط و مداخله است (JCIH، 2000، 2007). غربال، تنها یک بخش از برنامه UNHS و البته بخش مهمی از آن است. روند مداخله زودهنگام از چهار جزء اصلی تشکیل شده است (فایر و لو، 1999):
• شناسایی زودهنگام و برنامه غربال
• بررسی همیق و استراتژی ارزیابی
• طراحی، برنامه ریزی،ارائه مستقیم و پایش برنامه های درمانی
• مدیریت موردی و اجرا

غرابلگری شنوایی در ایران:
قریب به 20 سال است که دفتر پیشگیری از معلولیتهای سازمان بهزیستی کل کشور، با سرلوحه قرار دادن مبانی EHDI برنامه غربالگری شنوایی نوزادان را به صورت ملی و فراگیر شروع نموده و در حال حاضر در نقطه ای هستیم که حتی در مناطق دوردست کشور نیز، نوزادان تحت غربالگری شنوایی زودهنگام قرار می گیرند. این مساله موجب گردیده است که کم شنوایی کودک در سنین پایین (3 ماهگی) تشخیص داده شود و در صورت شروع به هنگام مداخلات توانبخشی، کودک کم شنوا در سنین نوپایی، از سطح توانمندی های ارتباطی همگام با هم سالان برخوردار شده و با موفقیت وارد جامعه شنوا می گردد. 
مبانی EHDI به شرح زیر می باشد:
• غربالگری بدو تولد برای کشف افت شنوایی مادرزادی
• بررسی ادیولوژیک و مدیکال برای اثبات وضعیت شنوایی
• مداخله به هنگام برای رشد ارتباطی / اجتماعی / عاطفی
• آموزش متولیا ن و حامیان خدمات
• پایش و بررسی مقتضی برای افتهای شنوایی دیرآغاز
• ارائه تقویت مناسب برای استفاده بهینه از باقیمانده شنوایی و پایش مداوم، منطم و موثر این روند
• آموزش عمومی برای افزایش آگاهی در مورد اهمیت شناسایی زودهنگام کم شنوایی
• ارزیابی و پایش برنامه: از جمله رهگیری تبعات برنامه، ارزیابی کاربران، تحلیل هزینه ها و رشد برنامه

تاریخچه غربالگری شنوایی نوزادان در ایران:
از سال 1376 تا کنون، سازمان بهزیستی کشور با استفاده از توان کارشناسی و اجرایی خود، برنامه های متنعی را برای شناسایی و مداخله زودهنگام اختلالات شنوایی، طراحی و اجرا نموده است. دو سال بعد، در نیمه دوم سال 1387 در شهرستان ورامین و به صورت پایلوت بر روی شیرخواران 7 تا 9 ماهه، غربالگری شنوایی به اجرا درآمد و نتایج آن 6 ماه بعد مورد تحلیل قرار گرفت. از سال 1380 غربالگری شنوایی با تست TEOAE در ورامین و چند استان دیگر کشور شروع گردید و با تحلیل نتایج آن مشخص گردید که تست TEOAEمی تواند به عنوان یک ابزار قابل اعتماد (Reliable) برای غربالگری شنوایی نوزادان، قبل از ترخیص از بیمارستان و در طول 18 ساعت اول پس از تولد، مورد استفاده قرار گیرد. اما نرخ موفقیت این تست در 3-4 روز اول پس از تولد، بیشتر می باشد. در بین سالهای 1380 تا 1383 در سه استان کشور 14000 نوزاد تحت طرح غربالگری شنوایی نوزادان با تست TEOAE قرار گرفتند که حساسیت بالای 95% برای این تست ثبت گردید. 
در سال 1384 ، غربالگری شنوایی به صورت رسمی به عنوان یک طرح اجرایی پذیرفته شد و کمیته ملی پیشگیری و بازتوانی ناشنوایی در سازمان بهزیستی کشور، تشکیل شد و برنامه ملی غربالگری شنوایی نوزادان از بدو تولد وارد مرحله جدید و فاز فراگیر برنامه گردید. در سال 1388 با اضافه شدنAABR (Automated ABR) به روند غربالگری شنوایی نوزادان، اعتبار این روند باز هم افزایش یافت و تبدیل به یک مجموعه تست قابل اعتماد گردید.

نقش گروه شنوایی شناسی پژواک88 در طرح غربالگری شنوایی نوزادان:
گروه شنوایی شناسی پژواک88 با فراهم آوردن تمامی زیرساختهای علمی، اجرایی، درمانی و آموزشی مورد نظر EHDI، تلاش نموده تا به نحو احسن غربالگری شنوایی نوزادان و شناسایی زودهنگام کم شنوایی را اجرا نموده و در صورت وجود افت شنوایی با هر درجه ای، با فراهم نمودن تیم توانبخشی تخصصی و کامل، مداخلات درمانی و آموزشی را نیز به بهترین و کاملترین شکل ممکن ارائه نماید.


مشخصات

آخرین مطالب این وبلاگ

آخرین جستجو ها